| 691 | içyapışma | bk. içyapışkanlık. |
| 692 | içyapışmaölçer | bk. içyapışkanlıkölçer. |
| 693 | ikiodaklı | fizik: 1 -Ayrı iki odak uzaklığında olan (cam, mercek vb.). 2. Biri yakıngörme, diğeri uzakgörme bozukluğunu giderebilecek nitelikte hazırlanmış (gözlük camları). |
| 694 | iklimleme | döşem: Yapıların sıcaklık, nem ve temizliğini sağlamaya, gerekli hava akımını gerçekleştirmeye ilişkin aygıtsal işlem. |
| 695 | iklimleme aygıtı | döşem: İstenilen iklimlendirme koşullarını sağlayan aygıt. |
| 696 | iletici | fizik: Telgraf ile radyoelektrik imlerini oluşturmaya yarayan aygıt. |
| 697 | iletki | 1. matematik: Bir açıyı ölçmeye ve başka bir yere aktarmaya yarayan yarım çember biçiminde ölçekli araç. 2. yapıcılık: Yapılarda düzlemleri, açılan denetlemek için kullanılan araç. |
| 698 | iletme | bk. iletim. |
| 699 | imleç | fizik: Fiziksel bir olayı kendiliğinden saptayıp çizen araç. |
| 700 | inceltici | kimya: Boyaların yoğunluğunu azaltmak, sulandırmak amacıyla kullanılan kimyasal bileşimlerin genel adı. |
| 701 | incetel | 1. elektrik: Işıtaçlardan akım geçtiğinde akkorlaşan ince, iletken tel. 2. radyoculuk: a. Çoğunlukla tungustenden yapılan, üzerinden akım geçirilerek ısıtılan çok ince iletken tel. b. Dolaylı ya da dolaysız eksicik yayımı elde etmek amacıyla kullanılan te |
| 702 | incitaş | madencilik: Suyu az, küçük inciler görünümünde katılaşan yanardağ kökenli cam. |
| 703 | indirgeç | 1. elektrik: Karşıt yönlü elektromotor kuvvet taşıyan öğeleri, bir çevrime sokup çıkarma işini yapan çevirici. 2. mekanik: Dönme deviniminin hızını küçültmek için kullanılan düzenek. |
| 704 | indirgen | bk. indirgeyici 1. |
| 705 | indirgeyici | 1. kimya, metalbilim: İndirgeme yapan, yapabilecek özellikleri taşıyan (özdek). 2. bk. indirgeç. |
| 706 | iner-çıkar | mekanik, genel uygulayım: Kişi ve yükleri, aşağıdan yukarıya, yukarıdan aşağıya indirip çıkarmaya yarayan elektrikle işler araç. |
| 707 | iriölçekte | fizik, kimya: Özdeciksel çapta değil, gözle görünür çapta olan. |
| 708 | irkiteç | fizik: İrkitim akımı oluşturmaya yarayan aygıt. |
| 709 | irkiti | fizik: 1. Bir sarımlığın, üzerinden geçirilen akım değiştirildiğinde elektromotor güç oluşturması yeteneği. 2. Bu yetenekte olan (sarımlık). |
| 710 | irkitici | bk. irkiteç. |
| 711 | irkitim | fizik: 1. Mıknatısla ya da elektriksel alan etkisiyle bir özdek içinde ucayların oluşması. 2. Mıknatıs alanı değişirken elektriksel alan ya da akım oluşması. |
| 712 | işbilim | genel uygulayım: Çalışmanın yöntemli bir biçimde düzenlenmesi makine ve donanımların, çalışanların yetenek ve eğilimlerine göre saptanması amacıyla yapılan inceleme ve araştırmaların tümü. |
| 713 | işitme eğrisi | fizik, hekimlik: İşitme eşiğinin sıklığa göre değişimlerini gösteren çizge. |
| 714 | işitölçer | fizik, hekimlik: İletilen seslerin sıklığını, yeğinliğini ölçmeye yarayan aygıt. |
| 715 | işitölçüm | fizik, hekimlik: İşitölçerden yararlanarak kulağın verilen bir sesi ne ölçüde işitebildiğini ölçme, kulağın işitme eşiğini belirleme işlemi. |
| 716 | işleç | bilişim: Bilgisayar işlemini yürütüp sonuçlandıran öğe. |
| 717 | işleme | 1. işleyim: Bir etken ya da eritici aracılığıyla yürütülen arıtma yöntemi. 2. madencilik, metalbilim: Maden ya da metallere istenilen özellik ve biçimi vermak için yapılan yıkama, dövme, haddeleme vb. mekanik işlemlerin tümü. 3. sinema: Bir filmdeki gizli |
| 718 | işletmen | 1. genel uygulayım: Uygulayım ya da işlevimde kullanılan makineieri çalıştıran, işleten kişi. 2. bilişim: Bilgilerin işlenmesini sağlayan makineleri çalıştırıp, gerekli uygulamaya yapan kişi. |
| 719 | işleyim | genel uygulayım: 1. Ham özdekleri çıkarma, işleme, üretme işinin genel adı. 2. Belli bir dalda üretim amacıyla işleyen tüm kuruluşlar. |
| 720 | işlik | genel uygulayım: Terzililk, marangozluk, onarımcılık gibi uğraş dallarında işlerin görüldüğü, ürünlendirildiği yer. |