751 | karaelmas | madencilik: Kayaları delme işinde kullanılan, iri parçalar biçiminde çok sert elmas. |
752 | karalaştırma | metalbilim: Paslanmaz çeliklerin yüzeyine, sodyum dikromat yunağında kara bir renk kazandırma işlemi. |
753 | karanlıkölçer | bk. yoğunlukölçer 2. |
754 | kararma | 1. gökbilim: Işık alan fotoğraf plağının gittikçe koyulaşması. 2. metalbilim: Metal yüzeyin, yükseltgenme ya da öteki tepkimeler sonucu, istenmeyen bileşiklerin ince örtüleriyle lekelenmesi olayı. 3. sinema: Bir çekimin, aydınlıktan başlayıp gittikçe kara |
755 | karasakız | bk. yersakızı. |
756 | karınverme | bk. buruşma. |
757 | karışım | fizik, kimya: İki ya da daha çok özdeğin kimyasal bir tepkime olmaksızın bir araya gelmesi ve bu olayın sonucunda ortaya çıkan kimyasal özdek. |
758 | karıştırıcı | genel uygulayım: 1. İki ya da ikiden artık özdeği birbirinin içinde dağıtmaya, iyice karıştırmaya, yoğurup türdeş bir duruma getirmeye yarayan araçların genel adı. 2. Süt, yumurta, meyve, sebze vb. besinleri karıştırma, çarpma işinde kullanılan araç, ya d |
759 | karmaç | yapıcılık: Yapı işlerinde harcı karmaya yarayan makine. |
760 | karmaş | genel uygulayım: Birden artık nesnenin birbiriyle karışmasından, çırpılmasından oluşan karışım. |
761 | karmaşa | bk. karmaşık. |
762 | karmaşık | kimya: Görünüşte doymuş olan özdecik ya da yükünün, birleşerek kimyasal özelliklerini yitirmeksizin oluşturdukları bileşik. |
763 | karşılaştırıcı | 1. ölçübilim: Bir parçanın boyutunu, bir ölçeğin boyutuyla ölçüştürmeye yarayan araç. 2. güdümbilim: İki imi karşılaştırarak ayrımını ölçen öğe. |
764 | karşıt parçacık | nükleer: Öğesel bir gelişim sırasında birlikte oluştuğu bir başka parçacığın bir tür bakışığı olan parçacık. |
765 | katı yağ | kimya: Akışmazlığı yüksak, pelte görünüşlü motor yağı. |
766 | katılama | metalbilim: Metal yüzeyleri sertlik ve katılık kazandırmak amacıyla, uygun toz özdeklerle yüksek sıcaklıkta ısıtma. |
767 | katışkı | 1. metalbilim: Katılaşma sırasında, metal ya da alaşımlar içinde istenmeden kalan öğe, bileşik vb. 2. kimya: Belirli kimyasal özdeğin arılığını bozan az nicelikteki özdek. |
768 | katışmaç | yapıcılık, bayındırlık: Harç, beton, asfalt gibi gereçlerin (bağlayıcıların) ana bölümünü oluşturan kırma taş, çakıl, kum gibi öğeler, gereçler, özdekler. |
769 | katman | 1. genel uygulayım: bk. kat 1. 2. yerbilim, madencilik: Altında ve üstünde bulunan kayaçlardan gözle ya da fiziksel olarak ayrılabilen, kalınlığı 1 cm. den az olmayan tortul kayaç birimi. |
770 | katmanbilgisi | yerbilim: Yerkabuğunu oluşturan katmanları yapı, oluşum, dağılım vb. yönlerden inceleyen yerbilim dalı. |
771 | katmanlı | 1. mekanik: Akışkan katmanlarının aralarında parçacık alışverişi yapmaksızın birbiri üzerinden kayması ile oluşan akış biçimi. 2. metalbilim: İçyapısı kat kat dizilmiş biçimde olan (metal) . |
772 | katmanyazar | bk. renkseyici 2. |
773 | kavrama | otomobil: 1. Motor anamili ile hız kutusunu birbirine bağlayıp ayıran, motordan gelen devinimi sarsıntısız olarak öteki aktarma öğelerine ileten düzen. 2. Bu düzeni işletmeye yarayan ayaklık. |
774 | kavrayıcı | mekanik: Takım tezgâhı üzerinde işlenecek parçaları tutup bağlamaya yarayan makine parçalarının genel adı. |
775 | kayaçbilgisi | yerbilim: Kayaçları tanıtma, tanımlama ve kümelendirme ile uğraşan bilgi dalı. |
776 | kayarga | genel uygulayım: Bir makinede işlenen şeyi götürüp getiren kayar bölüm. |
777 | kaynaşma | metalbilim: İki metalin birlikte eriyerek karışması olayı. |
778 | kazaratar | bayındırlık: Eklemli bir kol üzerinde devinebilen, kepçeli bir çark ya da zincirle donatılmış kazı aracı. |
779 | kazartaşır | bayındırlık: Kazımak, bıçakla ya da keskin bir araçla bir düzeyi temizleyip silmek, temizlenenleri bir araya toplayıp atmak için kullanılan kazıcı, taşıyıcı toprak makinesi. |
780 | kazı | 1. bayındırlık: Toprakta yatay ve düşey yarıklar açıp bu yarıklar arasında kalan toprak parçasını kamalar yardımıyla kaldırarak yapılan toprak düzenleme yöntemi. 2. kazıbilim: Araştırma yapmak amacıyla toprağı kazma işi. 3. madencilik: Töz, kömür ya da ta |