| 3961 | ölçün sapma | Deneysel olarak saptanan bireysel ölçümlerin, ortalama değere yakınlık derecesini gösteren bir değerlendirme ölçütü. |
| 3962 | örgensel | bk. organik. |
| 3963 | örgü | Bir örütü oluşturan atom, yükün ya da moleküllerin üç boyutlu ve dönemli olarak dizilişi. |
| 3964 | örnek alma | Bir özdeğin niteliklerinin belirlenmesi için yapılacak çözümleme, deney vb. işler için dizgeler, kurallar ve istatistiksel olasılıklara uygun olarak bir bölümün alınması. |
| 3965 | örnek kabı | İncelenecek özdeklerden alınan örneklerin konduğu, cam, porselen ya da metalden yapılmış özel kap. |
| 3966 | öropyum | Simgesi Eu, atom kütlesi 151,96 g, atom numarası 63 olan, katyonu genelde +3 yüklü, tuzları gül rengi bir nadir toprak metali. |
| 3967 | örsted | CGS birim sisteminde kullanılan, oe ile gösterilen, manyetik alan şiddeti birimi. |
| 3968 | örüt | Atom ve molekülleri, nitelik ve niceliklerine göre aralarındaki açı ve uzaklıklar belirli, erkeleri ise en düşük düzeyde tutularak özgün biçimlerde düzenlenmiş katı nesne. |
| 3969 | örüt suyu | Kimi kimyasal özdeklerin, sulu çözeltiden katı evreye geçerken oluşturdukları örüt yapıya kattıkları su. |
| 3970 | örüt yapısı | Üç boyutlu örgüde, özdeğin atom ya da moleküllerinin özgün dizilişleri. |
| 3971 | örütbilim | Örütlerin iç ve dış özelliklerini, oluşum ve değişim koşullarını inceleyen bilim dalı. |
| 3972 | örütlenme, örütlendirme | Çözünmüş, erimiş, sıvı ya da gaz durumundan düzenli ve özgün biçimi olan katı evreye geçiş süreci. |
| 3973 | örütsü | Oluşum bozukluğu gösteren çok küçük örüt. |
| 3974 | ötektik alaşım | İki metalin en düşük erime noktasına sahip karışımını oluşturacak oranlarda bulunduğu alaşım. |
| 3975 | ötektoit | Bir faz diyagramında üç katı fazın birlikte dengede bulunma hali.. |
| 3976 | ötelenme | Özdeğin konum değiştirme devinimi. |
| 3977 | özdek | İnsan bilincinden bağımsız olarak somut biçimlerde varolan, tüm nesneler, olaylar ve dizgelerle, bunların özellik, ilişki ve etkileşimlerinin sonsuz çeşitliliğini, her türlü devinim biçimiyle kapsayan nesnel gerçeklik. |
| 3978 | özdeş | Nesneler ya da olaylarda tüm nitelikleri birbirine eşit (olanlar). |
| 3979 | özdevimsel | Bir kez çalıştırıldıktan sonra, kendi kendini düzenleyen ve denetleyen. |
| 3980 | özfonksiyon | Üzerinde belli bir işlem (türev alma, ikinci türev alma gibi) yapılınca, kendisinin bir sayı ile çarpımı elde edilen fonksiyon. |
| 3981 | özgül ağırlık | Bir özdeğin yoğunluğunun, ölçün olarak alınan bir başka özdeğinkine oranı. |
| 3982 | özgül ısı | Bir özdeğin 1 gramının sıcaklığını 1 °C artırabilmek için gerekli ısı. |
| 3983 | özgül iletkenlik | χ(kapa) ile gösterilen ve bir elektrolitin özgül direncinin tersine eşit olan terim. χ = 1/ρ = l/R.s (Ω-1cm-1). |
| 3984 | özgül yüzey alanı | ssa olarak yüzey alanı 1 gram katının yüzey alanı. ssa= 6/ρd, burada, ρ g/mL cinsinden yoğunluk, d küre şeklindeki parçacığın µm cinsinden ortalama yarıçapıdır. |
| 3985 | özgür entalpi | Dizgenin kimyasal değişim sonucu iş yapabilme yeteneğini gösteren durum izlevi. (Dizgenin ilk ve son durumları arasındaki azalma niceliği, bir ısıl süreçten sağlanabilecek en büyük kimyasal işe eşittir.). |
| 3986 | özgür erke | Dizgenin iş yapabilme yeteneğini gösteren durum izlevi. (Dizgenin ilk ve son durumları arasındaki azalma niceliği, bir ısıl süreçten sağlanabilecek en büyük işe eşittir.) |
| 3987 | özgür kök | Çoğunlukla kendi molekülü ile denge durumunda bulunan ve elektron eksiği olan doymamış bir atom kümesi ya da molekül. |
| 3988 | özsu | Hayvan veya bitki dokusundaki su. |
| 3989 | öztezleştirme | Bir araya gelmiş ya da getirilmiş özdeklerin, uygun koşullarda birbirlerini etkinleştirmesiyle ya da tepkime sırasında oluşan ürünlerle tepkimenin tezleşmesi. |
| 3990 | özümleme | Bir özdeğin, içine aldığı bir başka özdek ya da etkinin özünü değiştirerek yapısına katması. |