| 811 | çözgen | bk. çözücü. |
| 812 | çözücü | 1. Genellikle katı bir özdeği, kendi .kimyasal yapısında değişme olmaksızın çözen sıvı. 2. Tektürel bir karışımda nicelikçe daha çok olan. 3. Asitlerin kimi metalleri çözmesi gibi, bir özdeği kimyasal tepkimeyle çözen sıvı. |
| 813 | çözücü özütlemesi | Bir karışımın bileşenlerinden birinin seçimli olarak bir çözücüde çözülerek ayrılması. |
| 814 | çözümsel kimya | Özdeklerin kimyasal bileşimlerini, özdek içindeki öğe ve bileşiklerin nitelik ve niceliklerini belirlemekle uğraşan kimya dalı. |
| 815 | çözünen | 1. Kendi bileşimini değiştirmeden, çözücü içinde, atom, molekül ya da yükünler olarak tekdüze dağılmış özdek. 2. Tektürel bir karışımda nicelikçe az olan. |
| 816 | çözünme | Katı, sıvı, gaz evrelerinde bulunan özdeklerin, molekül ya da atomlarını bir arada tutan kuvvetleri yenerek bir başka özdeğin içinde dağılmaları olayı. |
| 817 | çözünme entalpisi | [ çözünme entalpisi, ΔHç] Bir maddenin çözünmesine eşlik eden entalpi değişimi. |
| 818 | çözünmeyen madde | Belli bir çözücüde çözünmeyen madde. Aksi belirtilmemişse çözücünün su olduğu anlaşılır. |
| 819 | çözünmez | Bir çözücü içinde hiç çözünmeyen ya da çok az çözünen özdek. |
| 820 | çözünür | Bir çözücü içinde az ya da çok çözünebilir özdek. |
| 821 | çözünür nişasta | Sulu bir süspansiyonu iyot için özel bir belirteç olan ß amiloz. |
| 822 | çözünürlük | Katı, sıvı ya da gaz çözünenin, belirli koşullarda çözücüsü ile tektürel bir çözelti oluşturabilmesinin sınırı. |
| 823 | çözünürlük çarpımı | Doygun bir çözeltide, çözünen yükünlerinin derişimleri çarpımı. |
| 824 | çözünürlük çarpımı sabiti | [ çözünürlük çarpımı sabiti, Kçç ] Çok az çözünen bir tuzun doygun bir çözeltisinde, denge durumunu tanımlayan sayısal bir sabit. |
| 825 | çözünürlük eğrisi | Doymuş çözeltide çözünmüş madde miktarının sıcaklığa karşı çizilen grafiği. |
| 826 | çukur yenim | Metal yüzeylerde çukurlar açılmasıyla sonuçlanan yerel yenim. |
| 827 | çürük buhar | İşlemlerde geri dönen su buharı. |
| 828 | çürüme | Organik özdeklerin, genellikle havacıl bakterilerin etkisiyle sürekli olarak daha yalın parçalara bölünmesi. |
| 829 | dağılım | 1. Özdeğin çok küçük parçacıklara bölünmesi. 2. Bir sıvıdan geçen ışığın sıvı içinde asılı parçacıkların iriliklerine göre saçılması. 3. Güneş ışığının bir biçmeden geçtikten sonra kırılma nedeniyle ayrı renkli ışınlara ayrılması. 4. Sürekli çift ucaylık |
| 830 | dağılım ortamı | Bir özdeğin asıltı büyüklüğünde dağıldığı sürekli ortam. |
| 831 | dağılma fonksiyonu | Bir atomik sistemin toplam enerji seviyesini göstermekte kullanılan bir termodinamik fonksiyon. |
| 832 | dağılma katsayısı | Birbiriyle karışmayan iki çözücü arasında dağılan bir çözünenin denge derişimleri oranı. Ör. A maddesinin su ile organik çözücüler arasındaki dağılma katsayısı, A(suda)A(org) dengesi için Kd=[A]org/[A]sudadır. |
| 833 | dağılma katsayısı (kromatografi) | Kromatografide çözünenin hareketli ve durgun fazlar arasındaki derişimleri oranı. Ahareketli Adurgun dengesi için, K=Cdurgun/Chareketlidir. |
| 834 | dağılma kromatografisi | Hareketli faz olarak sıvı, durgun faz olarak ise gözenekli bir katı tarafından tutulan sıvı ya da gözenekli katı yüzeyine kimyasal olarak bağlı olan organik maddelerin kullanıldığı bir kromatografi türü. |
| 835 | dağılma oranı | Birbiri ile karışmayan iki çözücü arasında dağılan çözünenin analitik derişimleri oranı. D=Corg/Csuda. (Ayrışmayan maddeler için dağılma katsayısı ile aynı değere sahiptir) |
| 836 | dağıltı | Sürekli bir ortamda asıltıl olarak dağıtılmış özdek. |
| 837 | dağıltı evresi | Sürekli bir ortamda, asıltı büyüklüğünde dağılan özdeğin evresi. |
| 838 | dağlama | Bir yüzeyin korunmasız bölgelerini asitlerle çözerek istenen biçimi ortaya çıkarma. |
| 839 | dalga | Özdeğin, erke niteliğini taşımak ve alan görünümünde ortaya çıkmak koşuluyla, parçacıkların dönemli titreşimlerinden oluşan, yeğinlik ve uzanımı, bulundukları yer ve zamanın izleviyle belirlenen varlık türü. |
| 840 | dalga boyu | Dalganın ardışık iki eş evreli noktası arasında kaynaktan çapsal olarak ölçülen uzaklık. |