| 31 | alkazar | (Mimarlık) Endülüs Araplarından kalma saraylara İspanyolların verdiği ad. |
| 32 | almaçlı düzen | (Mimarlık) Roman bazilikalarında, ortasahınları yansahınlardan ayıran sütun ve kemerlerin ya bir sütun bir kemer, ya da iki sütun bir kemer biçiminde sıralandığı düzen. |
| 33 | altgergi | (Mimarlık) Çatımakası üçgeninde iki üstbaşlığı alttan birbirine bağlayan kuşak. a. bk. çatı makası, üstbaşlık, mertek, payanda. |
| 34 | altınkesit | Bir doğru parçasının eşit olmayan iki parçaya bölünmesi, öyleki küçük parçanın büyük parçaya oranı, büyük parçanın tüm doğru parçasına oranına eşit olsun. |
| 35 | altlık | (Heykel) Baş, gövde ya da boy heykellerinin yerden yüksekçe durması için altlarına konulan taş ya da ağaçtan taşıyıcı bölüm. |
| 36 | amfiprostilos | (Mimarlık) bk. dört sütunlu. |
| 37 | ampir üslûbu | (İçmimari) Mısır ve Roma ev eşyalarının biçimlerinden esinlenerek yapılmış Napolyon Bonaparte çağı iç mimarlık üslûbu. |
| 38 | ana duvar | (Mimarlık) Bir yapının dört bir yönünü çevreleyen kalın dış duvar. |
| 39 | ana kapı | (Mimarlık) Bir yapının zengin biçimde süslenmiş, büyük önkapısı. |
| 40 | ana kubbe | (Mimarlık) Camilerde ayaklar ya da ana duvar üzerindeki kasnağa oturtulmuş kubbe orta kubbe. |
| 41 | ana motif | (Resim, Heykel, Mimarlık) Bir eserde sık sık tekrarlanarak ona özellik kazandıran motif. |
| 42 | ana renk | (Resim) Sarı, kırmızı ve mavi. |
| 43 | ana yapı | (Mimarlık) Bir yapı bütünü içinde yükseklik ve biçim bakımından göze çarpan, önemli bölüm. |
| 44 | anıt | (Heykel, Mimarlık) Bir kişi ya da bir olayın anısı için dikilen yapı ya da heykel. |
| 45 | anıt-mezar | (Mimarlık) Görkemli, anıtsal mezar. |
| 46 | anıtsal | (Resim, Heykel, Mimarlık) Anıta benzer, anıtla ilgili. |
| 47 | anten tapınağı | (Mimarlık) Ön ve arka yüzünde ikişer sütun bulunan Yunan tapınağı. |
| 48 | antik | (Heykel, Mimarlık) İlkçağdaki büyük uygarlıkların, özellikle eski Yunan ve Roma'nın klasik yapıtlarına verilen genel ad. Ancak Mısır ya da Mezopotamya antik yapıtları söz konusu ise, Mısır antiki ya da Mezopotamya antiki deyimleri kullanılır. |
| 49 | antika | Eskiden kalma eşya. a. bk. antik. |
| 50 | antikacı | Eski, sanat değeri olan eşyaları satan kimse. |
| 51 | antikçağ | Eski Yunan ve Roma uygarlıklarının gelişip yayıldığı çağ. |
| 52 | apadana | (Mimarlık) Pers imparatorlarının saraylarında, tavanı sütunlar üzerine oturtulmuş taht salonu. |
| 53 | apsis | (Mimarlık) Kiliselerde koronun arkasındaki yarım çember tasarlı bölüm. a. bk. Koro. |
| 54 | apter | (Heykel, Mimarlık) 1. Kanatsız olarak yapılmış utku heykeli 2. Yanlarında sütun bulunmayan Yunan tapınağı. |
| 55 | ararenk | (Resim) Bir tabloda, en açık renk ile en koyu renk arasındaki orta değerli renk. |
| 56 | araton | (Resim) Aynı tonda olmayan iki renk arası renk tonu. |
| 57 | arıkil | Porselen yapımında kullanılan, içinde alüminyum, silis ve potas bulunan beyaz kil, toprak. |
| 58 | arıtmacılık | Işık ve gölgenin göze hoş gelen, aldatıcı etkilerini bir yana bırakarak, nesneleri belirli yapısal kuruluşları içinde göstermeyi amaç edinen sanat akımı. |
| 59 | arkosolyum | (Mimarlık) Katakomplarda ölülerin içine dikine yerleştirildiği duvar oyuğu. |
| 60 | arnavut bacası | (Mimarlık) Tavan arasının ışık aldığı çatı penceresi. a. bk. dam penceresi. |