| 1741 | bitki biyolojisi | (Yun. phyton: bitki bios: hayat logos: bilim) Bitkilerin hayatını inceleyen bilim dalı. Fitobiyoloji. |
| 1742 | bitki coğrafyası | (Yun. phyton: bitki ge: yer) Bitkilerin coğrafik dağılımını inceleyen bilim dalı. Fitocoğrafya. |
| 1743 | bitki doku kültürü | Bitki hücreleri, dokulan, organları ya da bitkinin tamamının in vitro büyütülmesi ve devam ettirilmesi. |
| 1744 | bitki hormonları | (Yun. phyton: bitki hormaein: uyarmak) Tabiî olarak bitkilerde meydana getirilen büyüme ile buna bağlı diğer fizyolojik faaliyetleri kontrol eden ve meydana geldiği yerden bitkilerin diğer kısımlarına taşınıp, oralarda etkin olabilen çok az yoğunlukta dah |
| 1745 | bitkikesengiller | (Yun. phyton: bitki tome: kesme) Kuşlar (Aves) sınıfının, ötücü kuşlar (Passeriformes) takımının, ses kasları gelişigüzel dizililer (Anisomyodi) üst familyasından, gagaları kuvvetli ve dişli, Güney Amerika'da yaşayan bir familya. Şili bitkikesen kuşu (Phy |
| 1746 | bitkiler âlemi | Çok hücreli, ökaryot bitkileri içine alan modern sınıflandırmanın beşinci âlemi. |
| 1747 | bitler | Eklem bacaklılar (Arthropoda) dalının, böcekler (Insecta) sınıfının, kanatlılar (Pterygota) alt sınıfından, küçük ve yassı vücutlu, kanatları ikincil olarak kaybolmuş, ağız parçaları delici emici tipte, gelişimlerinde başkalaşım görülmeyen, memeli hayvanl |
| 1748 | bivalent | Sentromeri ile henüz bağlı iki homolog kromozomun kardeş kromatitler oluşturmak üzere kendilerini eşlemesi sonucu oluşan grup mayozda kiyazma ile bir arada tutulan kendini eşlemiş iki homolog kromozom. |
| 1749 | bivoltin | bk. voltin |
| 1750 | biyo | Yunanca hayat anlamına gelen ön ek. |
| 1751 | biyoartırış | Biyolojik remedasyonu hızlandırmak maksadıyla besinlere azot, fosfor gibi maddelerin ilâvesi. |
| 1752 | biyocoğrafya | (Yun. bios: hayat ge: yer graphein: yazmak) Bitkilerin ve hayvanların yeryüzü dağılımı ile uğraşan bilim dalı. Bitki coğrafyası, hayvan coğrafyası. |
| 1753 | biyod | bk. biyot |
| 1754 | biyodeğişim | Mikroorganizmaların büyümesinin sebep olduğu organik madde değişikliği. |
| 1755 | biyoelementler | Canlı organizmada meydana gelen ya da ihtiyaç duyulan elementler. 40 kadar olan bu elementlerden en önemlileri, C, O, H, N, S, Ca ve P'dir. |
| 1756 | biyoenerjetik | (Yun. bios: hayat energia: faaliyet) Bir ekosistemde enerji akışı. Canlı organizmalarda enerji değişmelerinin incelenmesi. |
| 1757 | biyofaj | (Yun. bios: hayat phagein: yemek) Bir organizmanın diğer canlı organizma ile beslenmesi. Biyotrof. |
| 1758 | biyofitler | (Yun. bios: hayat phyton: bitki) Parazit bitkiler. |
| 1759 | biyofizik | (Yun. bios: hayat physis: doğa) Biyolojik olayların fiziksel prensiplere dayanarak incelenmesi. |
| 1760 | biyoindikatör | bk. indikatör organizma |
| 1761 | biyoistatistik | (Yun. bios: hayat metron: ölçü) Canlılara ait her türlü gözlemde uygulanan istatistik biçimi. Biyometri. |
| 1762 | biyojeokimyasal devir | (Yun. bios: hayat geo: yer khemeia: değişme) Diğer organizmaların kullanması için mikroorganizmalar tarafından kimyasal elementlerin yeniden kullanılır hâle getirilmesi. |
| 1763 | biyojeosenöz | (Yun. bios: hayat ge: yer koinos: ortaklık) Organizmaların özel yaşadığı çevre ile ilgilisine göre bir araya gelmesi. |
| 1764 | biyokimya | (Yun. bios: hayat khemeia: değişme) Canlıların kimyasını inceleyen biyolojinin ve kimyanın bir dalı. |
| 1765 | biyokimyasal oksijen ihtiyacı, BOD | Suda biyolojik olarak parçalanabilen organik maddenin ölçüsü. |
| 1766 | biyokimyasal yol | Bir hücrede enzimlerle katalizlenen reaksiyonlar dizisi. |
| 1767 | biyokrom | (Yun. bios: hayat chroma: renk) Biyolojik pigment bitki ve hayvanlarda herhangi doğal bir boya maddesi. |
| 1768 | biyokütle | (Yun. bios: hayat massein: sıkıştırmak) Canlı varlıklarda organizmanın suyu alındıktan sonra geriye kalan kuru kütlesi. Biyomas. |
| 1769 | biyolfiminesans | (Yun. bios: hayat luminescere: ışıklandırmak) Algler ve mantarlar gibi canlı organizmalar tarafından ışık meydana getirilmesi. Soğuk ışık. |
| 1770 | biyoloji | (Yun. bios: hayat logos: ilim) Hayat ilmi genel anlamda bitki ve hayvanların köken, yapı, gelişme, çalışma, dağılış, büyüme ve çoğalmaları ile uğraşan bilim dalı. |